Vandaag heb ik weer iets moois meegemaakt. Ik zat eerst te bedenken of ik het ging delen of niet, maar toen kreeg ik een bericht van een meisje waarin stond: Heb je nog iets moois meegemaakt vandaag? Jij hebt altijd van die mooie verhalen. Daardoor werd ik dus gedreven om het wel te delen.
Ik probeer het kort te houden want het is te veel om te vertellen. 2 dagen geleden is mijn moeder (39) opgenomen bij de GGZ. Hier heb ik een tijdje voor gebeden want zij wilde echt niet haar huis uit! Al een jaar heeft ze psychische problemen, angsten, agressie en is verward. Deels haar eigen probleem (door verkeerde keuzes) deels een demonisch probleem. Er is lang voor gebeden ze heeft ook veel bevrijding ontvangen, maar het is nog steeds niet helemaal over. Afgelopen 2 maanden was er weinig vooruitgang te merken bij haar. Ze is nog steeds verward, verzorgt zichzelf niet goed, rookt veel, eet slecht, slaapt slecht en ga zo maar door. Oja, niet te vergeten zo nu en dan een woede uitbarsting en depressiviteit. Dus het werd voor mij soms een beetje te veel. Huishouden, afspraken onderhouden, haar onderhouden, relatie met vriend onderhouden, contact met vrienden onderhouden, school, project, bediening van de Heere, bijeenkomsten en ook nog voor mezelf zorgen en staande blijven! Zoals ik al zei is ze dus 2 dagen geleden opgenomen, maar de manier waarop dit is gebeurd was weer heftig. Door 6 of 7 politiemannen is ze gewoon hardhandig haar huis uitgesleurd op straat en in boeien meegenomen. Dat was erg pijnlijk en vervelend om te zien voor mij. Ik had echter geen keus want anders was het die nacht slecht afgelopen voor haar of voor mij. Echter..... door die gebeurtenis is er wel eindelijk actie ondernomen bij de GGZ. Vandaag in de middag kreeg ik het dus op mijn hart om haar even te bezoeken, terwijl ik eerst niet wilde gaan. Er was toch een soort drang van : ga nou maar! Dus ik ben gegaan. Toen ik in de wachtruimte zat gebeurde er iets wonderlijks. Ik zag namelijk een van mijn moeders beste vriendinnen richting de uitgang lopen, dus ik riep haar en toen raakte we in gesprek. Nog wonderlijker was dat ik al aan haar dacht eerder op de dag. Dus ik sprak met haar en zag dat ze er verdrietig uit zag. Ze probeerde het een beetje in te houden, maar dat lukte uiteindelijk niet. Dus ik troostte haar en sprak met haar over mijn moeder. Ze wist niet dat mijn moeder daar zat maar wilde wel graag mee en dat vond ik goed. Toen we bij me moeder aankwamen was het wel bijzonder, want ik dacht misschien dat ze boos op mij zou zijn of me af zou wijzen door de situatie, maar ze gaf me een kus en een knuffel. Dat was dus een hele opluchting! Ze sprak helder, ze uitte haar gevoelens, ze vertelde dat ze daar goed verzorgd werd en dat het goed ging met de medicijnen etc. Het was gewoon zo verschrikkelijk fijn om op de juiste plek en de juiste tijd iemand aan te treffen die zo dichtbij je staat. Even dat gevoel krijgen dat je er niet alleen voor staat. Weten dat de Heere voor me zorgt en dat Hij van alle vervelende situaties een zegen maakt. Het was alsof ze een gezonden engel was, die kwam steunen. Zie je. Hoe moeilijk of lastig en zwaar de situatie ook is. God is met je. Zelfs in een dal van diepe duisternis, God is met je. Hij zal je niet alleen laten want Hij heeft beloofd : Ik ben met je alle dagen tot de voleinding van de wereld. Laat je niet uit het veld slaan. Het zal niet voor altijd regenen. Het zal niet voor altijd stormen. Let maar op wat de Heere gaat doen! Zijn Woord en beloften staan vast. Wie op mij vertrouwt zal niet beschaamd worden. Ik kan ook depressief worden door al die gebeurtenissen, maar ik ben juist blij omdat ik zie hoe hand van de Heere mij erdoor heen trekt. Psalm 23:1-4 De HEER is mijn herder, het ontbreekt mij aan niets. Hij laat mij rusten in groene weiden en voert mij naar vredig water, hij geeft mij nieuwe kracht en leidt mij langs veilige paden tot eer van zijn naam. Al gaat mijn weg door een donker dal, ik vrees geen gevaar, want u bent bij mij, uw stok en uw staf, zij geven mij moed. |
archief
July 2017
Auteur
Yudenia Regenboog (23) geraakt en gedreven door de liefde en kracht van God. |